Απερίφραστα

ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ ! ! !

Unknown | 1:16 π.μ. | | 0 σχόλια

Τρεις (3) λέξεις, ολόκληρη η αλήθεια, η σκληρή πραγματικότητα, η απεγνωσμένη δέηση τερματισμού μιας λάθος εποχής που σημαδεύτηκε από λάθους ανθρώπους σε λάθος θέσεις, που εφάρμοσαν λάθος πολιτικές σε έναν λαό που, τελικά, εκ των πραγμάτων, αποδείχτηκε ότι ψήφιζε τόσα χρόνια λάθος(;). Αδιέξοδο. Τείχος αδυσώπητο. Ο λαός πεινάει. Οι αυτοκτονίες έπαψαν πλέον να αποτελούν είδηση και έχουν γίνει αναπόσπαστο τμήμα της αβάσταχτης καθημερινότητάς μας. Η Ελλάδα, η χώρα του ήλιου και του φωτός, έχει μετατραπεί σε μία γεωγραφική σκανδιναβική μετάλλαξη, ένεκα των αυτοκτονικών τάσεων που διακατέχει αξιοσέβαστο τμήμα του λαού μας και που, δυστυχώς, μέρα με την ημέρα, οι τάσεις αυτές, καταλήγουν σε ολοένα και αυξανόμενα θανατηφόρα συμβάντα. Ποια; Η Ελλάδα!!! Που, όταν έλεγες, μια φορά κι έναν καιρό, τη λέξη «αυτοκτονία», όλοι γελούσαν. Τώρα όμως…

Είπα κι εγώ να ρίξω μια ματιά σε αυτό το αόριστο χρονικά… «μια φορά κι έναν καιρό», να δω, τι γινόταν τότε σε αυτήν την έρμη τη χώρα. Και τι να δω; 4 Νοεμβρίου 1828: Σαν σήμερα, πριν από 185 χρόνια ακριβώς, η Αγγλία, η Γαλλία και η Ρωσία υπέγραψαν το Πρωτόκολλο του Λονδίνου, με το οποίο έθεσαν υπό την προστασία τους την Πελοπόννησο και τις Κυκλάδες, έως ότου αποφασισθούν οριστικώς τα όρια της Ελλάδας, κατόπιν διαπραγματεύσεων με την Πύλη. Από τότε (κι ακόμα πιο παλιά) ήταν η χώρα μας ο… «κακός μαθητής»: πάντοτε κυκλοφορούσε – και κυκλοφορεί- με τον… «κηδεμόνα» της, με τον «προστάτη» της. Τότε, ήταν οι Ρωσαγγλογάλλοι. Σήμερα, είναι οι Γερμανοί της Μέρκελ, οι Τροϊκανοί, και πάει λέγοντας. Πόσο, μα πόσο ακριβά έχουμε πληρώσει ως λαός και ως χώρα αυτήν την διαχρονική… «προστασία»!!! Μα πόσο ακριβά!!! Και μυαλό δε βάζουμε. Και συνεχίζουμε να έχουμε προστάτες. Έχει μπει πλέον στο DNA των πολιτικών μας ως αναπόσπαστο γονίδιο. Δεν μπορούμε να κάνουμε χωρίς αυτούς. Έχουμε γίνει, πλέον, σαρξ εκ της σαρκός τους. Και αυτοί, άλλο που δε θέλουν, «αλωνίζουν» ανενόχλητοι, υπό τις ευλογίες και επευφημίες μερίδας γηγενών θαυμαστών τους.

Πώς να τους ονομάσει κανείς αυτούς; Την απάντηση στο ερώτημα αυτό την έχει δώσει ο αείμνηστος ακαδημαϊκός, νομικός, πολιτικός και γνωστός τουρκολόγος Νεοκλής Σαρρής, στο βιβλίο του με τίτλο: «Οσμανική πραγματικότητα» (εκδόσεις «Αρσενίδης», σελ. 328 &329) :

«Μεταξύ της τάξης των εξουσιαζόντων και της τάξης των εξουσιαζομένων παρατηρείται μια «ενδιάμεση» τάξη των «χειροκροτητών» (duaguyan) ή, απλά,των «βολεψιματιών» (murtezika). Πρόκειται για πολυάνθρωπο κοινωνικό στρώμα το οποίο δε συμμετείχε στην παραγωγή, αλλά ζούσε εντελώς παρασιτικά σε βάρος των άλλων. Η ασχολία των ατόμων της κατηγορίας αυτής εξαντλιόταν στο να πολυχρονίζουν το σουλτάνο και να εύχονται γενικά περί υγείας και μακροημέρευσης και να δέονται, ώστε να συγχωρεθούν οι αμαρτίες των νεκρών μελών των οικογενειών των κρατούντων.» Να, λοιπόν, κάτι ακόμα που πήραμε από τους Οθωμανούς κατακτητές μας και το διαιωνίζουμε μέχρι της μέρες μας (και, σίγουρα, στους αιώνες των αιώνων). Όπως, επίσης, πήραμε και το σύμβολο της Οθωμανικής εξουσίας, την περιβόητη «κουτάλα» (!!!), και την υιοθετήσαμε ως σύμβολο της ελληνικής πολιτικής εξουσίας, ως αυτό-σκοπό και βασικό συστατικό στοιχείο της ελληνικής πολιτικής σκηνής.

«Οσμανική πραγματικότητα», σύμφωνα με τον Νεοκλή Σαρρή. Άκρως επίκαιρος και διαχρονικός τίτλος βιβλίου, που, δικαιολογημένα, παραπέμπει στην Ελλάδα του σήμερα: λαός – ραγιάς, αγρίως χαρατσωμένος και ταπεινωμένος, κράτος – δυνάστης που, το μόνο που σκέπτεται είναι, πώς θα χαρατσωθεί περαιτέρω ο λαός και πώς να μην ανταποδώσει τίποτα στο λαό, εκούσιο «παιδομάζωμα» της νεολαίας στην αλλοδαπή για μια καλύτερη ζωή και ένα ακόμα καλύτερο αύριο, άπαντα ερημωμένα και εγκαταλελειμμένα εν ονόματι της ανάπτυξης που δε φαίνεται να έρχεται, του πρωτογενούς πλεονάσματος, που δε φαίνεται στον ορίζοντα. «Πάντα κόνις, πάντα τέφρα, πάντα σκιά», που λέει και το νεκρώσιμο τροπάριο. Για να συμπληρώσει ένας ηλικιωμένος συμπολίτης μας, σε μια πρόσφατη συζήτηση που είχα μαζί του, σχετικά με την τραγική οικονομική κατάσταση και την επικείμενη φορολόγηση των αγροτεμαχίων: «Τέτοια ερήμωση και εγκατάλειψη έχει να δει η Ηλεία, από την εποχή που πέρασαν οι ορδές των βαρβάρων Τουρκοαιγυπτίων του Ιμπραήμ, το 1825.» Μήπως έχει άδικο; Και έφυγαν οι Οθωμανοί από τη χώρα. Και, υποτίθεται, ότι λευτερωθήκαμε. Και, πράγματι, λευτερωθήκαμε από τους δυνάστες μας, όχι όμως και από όλα εκείνα τα αδιόρθωτα πάθη, λάθη και πρακτικές, που εξακολουθούν και σήμερα ακόμα να μας καταδυναστεύουν.

Είπα να φύγω από την περίοδο κυριαρχίας των Οθωμανών στην Ελλάδα και να γυρίσω πολλές σελίδες στο βιβλίο της Ιστορίας, φτάνοντας στη Νεότερη Ιστορία της Ελλάδος, μέσα από το α΄ τεύχος του βιβλίου της Γλώσσας της Ε΄ Δημοτικού με τίτλο: «Της γλώσσας ρόδι και ροδάνι». Εκεί, λοιπόν, στη σελίδα 36, στη 2^η ενότητα, στο μάθημα «Υπόγειες διαδρομές», αναφέρεται ότι «… το 1863 άρχισε να λειτουργεί στο Λονδίνο ο πρώτος υπόγειος σιδηρόδρομος του κόσμου… Το 1900 ακολούθησε το παράδειγμα του Λονδίνου η Βουδαπέστη και το Παρίσι, όπου εκεί, για πρώτη φορά, ο υπόγειος σιδηρόδρομος ονομάστηκε «μετρό»… Ξέρετε πότε άρχισαν οι συζητήσεις για την κατασκευή του μετρό στην Αθήνα; Το 1955! Όμως η κατασκευή άρχισε 38 χρόνια αργότερα, τα ξημερώματα της Δευτέρας 28 Ιουνίου 1993….» Άφωνοι οι μικροί μαθητές μου! «Δηλαδή», τους επεσήμανα χαρακτηριστικά, «έπρεπε να περάσουν 1955-1863= 92 ολόκληρα χρόνια (!!!) από τότε που άρχισε να λειτουργεί ο πρώτος υπόγειος σιδηρόδρομος του κόσμου στο Λονδίνο, για να ξεκινήσουν οι πολιτικοί μας εδώ, στην Ελλάδα, να… συζητούν (!!!) περί της αναγκαιότητας λειτουργίας μετρό και στην Αθήνα και άλλα 38 χρόνια (!!!), προκειμένου, προκειμένου να αρχίσει η κατασκευή του!!!». «Κόκκαλο» οι μαθητές μου!!! Και, δυστυχώς, έκανα το λάθος να τους ενημερώσω ότι ανάλογες συζητήσεις έχουν ήδη ξεκινήσει. για την κατασκευή και λειτουργία μετρό και στη Θεσσαλονίκη. Και τότε ήταν που με ρώτησε με έκδηλη απορία ένας μαθητής: «Μπορείτε να μου πείτε, κύριε, ποιο έτος ξεκίνησαν οι συζητήσεις για την κατασκευή και λειτουργία μετρό στη Θεσσαλονίκη;». Αμήχανα, του απάντησα: «Ειλικρινά, δεν το γνωρίζω. Πες μου όμως, γιατί ες να μάθεις τη χρονολογία αυτή;». Και τότε, εισέπραξα την αποστομωτική απάντηση από τον ίδιο: «Μα για να προσθέσω, κύριε, στη χρονολογία αυτή άλλα 38 ακόμα (όσα και στην Αθήνα), προκειμένου να υπολογίσω πότε περίπου θα αρχίσει η κατασκευή του !!!» Για να σειστεί, κυριολεκτικά, η τάξη από τα γέλια. Ή, μάλλον, θα έπρεπε να κλαίμε καλύτερα, γι’ αυτήν την αδιόρθωτη κατάντια μας;

«ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ»: αυτή είναι η μόνη αλήθεια σήμερα. «ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ» με τα μνημόνια, «ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ» με το ραγιαδισμό μας, «ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ» με την ηθική κατάπτωση, «ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ» με τις αυτοκτονίες, «ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ» με το χάλι της Ηλείας, «ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ», γενικώς. Άρχοντες και αρχόμενοι, θα πρέπει τάχιστα να αναλάβουμε τις ευθύνες μας, στο βαθμό που μας αναλογούν, και να κοιτάξουμε να συμμαζέψουμε ό,τι μπορεί και αξίζει να συμμαζευτεί. Οι πολιτικοί που μας κυβερνούν θα πρέπει, επιτέλους, να καταλάβουν ότι η άμμος στην κλεψύδρα τους έχει αρχίσει και λιγοστεύει επικίνδυνα, όπως και η υπομονή του ελληνικού λαού. Εάν δε γίνει κάτι άμεσα, σε καθαρά αναπτυξιακό επίπεδο, πολύ φοβάμαι πως η οικονομική και κοινωνική κατάσταση θα είναι μη αναστρέψιμη. Ο λαός βροντοφωνάζει, οι Ηλείοι βροντοφωνάζουν: «ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ!!!». Ακούει, άραγε, κανείς;

(Το παρόν άρθρο δημοσιεύτηκε στην εβδομαδιαία εφημερίδα «ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ» Πύργου τη Δευτέρα, 4 Νοεμβρίου 2013)

Θυμηθείτε τι λέγατε το 2010, κύριε Δήμαρχε του Πύργου...

Unknown | 1:12 π.μ. | | 0 σχόλια

Εδώ, γελάει κι ο κάθε πικραμένος!!! Όπως λέτε και στο βίντεο, κύριε Παρασκευόπουλε, Δήμαρχε του Πύργου, που υποδέχεστε, τον Μάρτιο του 2010, τους Δημάρχους Καλαμάτας κ.Νίκα και Κυπαρισσίας κ.Σαμπατζιώτη, αντίστοιχα, στο δεματοποιητή, στο Ποτόκι, "εδώ, δεν μολύνουμε τον υδροφόρο ορίζοντα". Σήμερα, 3,5 χρόνια μετά, στην τοποθεσία "Λίμνες" Αλφειούσας, τι κάνετε; Δε μολύνετε τον υδροφόρο ορίζοντα; Επίσης, δηλώνετε ξεκάθαρα ότι... "ο δεματοποιητής αποτελεί μαι προσωρινή λύση." Σήμερα, 3,5 χρόνια μετά, ο δεματοποιητής αποτελεί ακόμια μια... "προσωρινή λύση", ένας περιπλανώμενος θίασος βρώμας και δυσωδίας, που ρυπαίνει το περιβάλλον και μας προσβάλλει ως πολίτες αυτού του τόπου...
Δείτε εδώ το σχετικό βίντεο...https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=Q6hoQyg7p54

Ποίηση Κώστα Επιταλιώτη

Unknown | 9:23 μ.μ. | | 0 σχόλια

Ήττα

Αγάπησα ό,τι αγκάλιαζαν τα μάτια της ψυχής μου

κι ακόμα πιο πολύ

ό,τι την πίκρα έδωσε στη φλόγα της ζωής μου

την τόσο τραγική.

Με τους ανέμους μίλησα και πήρα απ’ την πνοή τους

μηνύματα κρυφά.

Τα ‘κανα ’γω τραγούδια μου και ήτανε δική τους

η τόση μου ακεφιά.

Στις εποχές ταξίδευα κι έβαζα στο πλευρό μου

ανώνυμες κυρές,

που ζούσαν μες στη σκέψη μου και μέσα στ’ όνειρό μου

σαν κέρινες μορφές.

Τις νύχτες ασυντρόφευτο το βλέμμα μου ξεχνιόταν

στο χάος τ’ ουρανού

και χάνονταν η σκέψη μου μέσα στ’ αστέρια όταν

μου πλούτιζαν το νου.

Άλλες φορές σταματημό δεν είχε με τους γρύλους

κάποιος γλυκός σκοπός.

Κι έμαθα το τραγούδι τους αφού δεν είχα φίλους

κι ήμουν της νύχτας γιος.

Ως ότου αποκοιμήθηκε η σκέψη μου για πάντα

σε κάποια ακρογιαλιά,

ακούγοντας τη θλιβερή του χωρισμού μπαλάντα

στη φουσκοθαλασσιά.

Κι απόμεινα στοχαστικός περπατητής και μένω

χωρίς φωνή, και ζω

ν’ ακούω τα μιλήματα, κι απόκρυφα να στένω

της μούσας το βωμό.

Χωρίς φωνή κι έτσι βουβά μ’ αρρωστημένο βλέμμα

κοιτάζω εκστατικά

το παρελθόν που έσπασε της νιότης μου το στέμμα

και φεύγω βιαστικά.

Σα βασιλιάς που έχασε κάποια σπουδαία μάχη

-μπορεί και τη στερνή-

και δίπλα του, και γύρα του όλο συντρίμμια να ’χει

στη μάχη απ’ τη ζωή.

Κώστας Επιταλιώτης

(Από την ποιητική του συλλογή με τίτλο:"Είκοσι αιώνες όνειρα", Απρίλης 1981).

ΝΤΡΟΠΗ! ΟΙ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ ΤΡΟΪΚΑΝΟΙ "ΚΑΤΑΦΕΡΑΝ" ΝΑ ΚΛΕΙΣΕΙ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ ! ! !

Unknown | 8:57 μ.μ. | | 0 σχόλια

Γι' αυτό το έγκλημα κατά της Εθνικής Παιδείας, γι' αυτήν την εθνική ξεφτίλα, ΝΑ ΤΕΘΟΥΝ ΕΚΤΟΣ ΝΟΜΟΥ ΟΛΑ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΕΞΟΥΣΙΑΣ, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, που οδήγησαν τούτον τον λαό και τούτη τη χώρα σε αυτό το απερίγραπτο χάλι, και "κατάφεραν" να κλείσουν το Πανεπιστήμιο Αθηνών!!! Ούτε οι Ναζί του Χίτλερ δεν το έκλεισαν και, σήμερα, το έκλεισαν τα εν Ελλάδι τσιράκια της Μέρκελ, του Σόιμπλε και των λοιπών σύγχρονων νεοναζί. Άντε, πανηγυρίστε τώρα την εκλογή της Μέρκελ, Σαμαροβενιζέλοι. Και κάντε και μια δεξίωση προς τιμήν της στην αίθουσα τελετών του, όπως αντίστοιχα έκαναν και οι Ναζί κατακτητές την 1η Ιανουαρίου 1942, προς τιμήν του Αδόλφου Χίτλερ!!!
Σα δε ντρέπεστε...

Διαβάστε περισσότερα εδώ... http://www.newsit.gr/default.php?pname=Article&art_id=240523&catid=3

Ποίηση Κώστα Επιταλιώτη

Unknown | 1:33 π.μ. | | 0 σχόλια

Επί τον τύπον των ήλων

Δεν προχωρήσαμε στη σειρά των πραγμάτων,
Μας φαίνονταν όλα τόσο απλά στην αρχή.
Κι ήταν για μας η εποχή των θαυμάτων
της νιότης μας οι γαλάζιοι ουρανοί.

Κι έτσι μας έγιναν τα ψέματα συνήθεια.
Ένα πέλαγος με φαντασίες των καιρών.
Κι ούτε που φώτισε το νου μας η αλήθεια
όταν γκρεμίσαμε το βάθρο των θεών.

Και πορευόμαστε στις εποχές των θρύλων.
Θαυμαστικοί εραστές της σιωπής
που μόνο επί τον τύπο των ήλων
μαθαίνουμε πως είμαστε εμείς.

Συνεχιστές των απίθανων παραδόξων
στηρίζουμε το κούφιο μας κορμί
πίσω από στόχους των σπασμένων στόχων
των εχθρών που μας έφερε η ζωή.

Κι είμαστε οι απαρνητές των άλλων,
των ωραίων της ευτυχίας αγαθών.
Οι αλαλαγμοί κι οι συνοδείες των κυμβάλων
μας ταπεινώνουν μπρος στα μάτια των πολλών.

Κώστας Επιταλιώτης

(Από την ποιητική του συλλογή με τίτλο:"Είκοσι αιώνες όνειρα", Απρίλης 1981).

Επιτάλιο, Αλφειούσα, πρώην Δήμος Βώλακος Ηλείας: "Σκωλήκων βρώμα και δυσωδία...".

Unknown | 11:55 μ.μ. | | 0 σχόλια

Ένα άκρως αποκαλυπτικό δημοσίευμα του έγκριτου και μαχητικού δημοσιογράφου Μάκη Νοδάρου στην "ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ", σχετικά με το περιβαλλοντικό έγκλημα που συντελείται αυτή τη στιγμή στη θέση "Λίμνες" του Δ.Δ. Αλφειούσας του Δήμου Πύργου, με τη λειτουργία ενός ΠΑΡΑΝΟΜΟΥ σκουπιδότοπου. Όλως περιέργως, τα λοιπά ΜΜΕ -ιδίως, τα τοπικά- φρόντισαν να "θάψουν" το εν λόγω δημοσίευμα, όπως θάβονται και τα σκουπίδια στον εν λόγω σκουπιδότοπο. Αλλά, όπως και να 'ναι, η μπόχα που αναδύεται είναι έντονη και ανυπόφορη...

Διπλό έγκλημα στον Πύργο

Του ΜΑΚΗ ΝΟΔΑΡΟΥ

Για να κλείσει τα στόματα των αγροτών της Αλφειούσας στο Νομό Ηλείας, που διαμαρτύρονται επί δεκαετίες (!) για τον παράνομο σκουπιδότοπο δίπλα στα χωράφια τους στην τοποθεσία Λίμνες, ο δήμαρχος Πύργου σκοπεύει να εφοδιάσει με τα επικίνδυνα για την υγεία αγροτικά προϊόντα -που παράγονται στην περιοχή- το Κοινωνικό Παντοπωλείο, με λίγα λόγια, τους οικονομικά αδύναμους της πόλης!

Στην κατά τ' άλλα παράνομη χωματερή στην Αλφειούσα του Νομού Ηλείας, οι εργολάβοι ξηλώνουν δέντρα και συνεχίζουν να θάβουν σκουπίδια με τις πλάτες των τοπικών αρχών Με πορτοκάλια και λάδι που παράγονται σε αγροκτήματα, τα οποία γειτνιάζουν επί δεκαετίες με έναν παράνομο σκουπιδότοπο, προτίθεται να εφοδιάσει ο Δήμος Πύργου Ηλείας το Κοινωνικό Παντοπωλείο του, τροφοδοτώντας με αυτό τον τρόπο τούς οικονομικά ασθενέστερους πολίτες με επικίνδυνα για τη δημόσια υγεία τρόφιμα. Κι όλα αυτά ως ανταποδοτικό όφελος στους καλλιεργητές και στους κατοίκους της Αλφειούσας, που αντιδρούν σθεναρά στην επαναλειτουργία μιας παράνομης χωματερής στην τοποθεσία «Λίμνες», που βρίσκεται δίπλα από το χωριό τους και κοντά στον αρχαιολογικό χώρο της Ολυμπίας.

Τη σχετική απίστευτη πρόταση έκανε προ ημερών στο δημοτικό συμβούλιο ο δήμαρχος του Πύργου, Μάκης Παρασκευόπουλος, στη διάρκεια θυελλώδους συζήτησης για την επαναλειτουργία μιας παράνομης χωματερής στην Αλφειούσα, που έχει κλείσει εδώ και πολλά χρόνια. Ο ίδιος σε ερωτήσεις δημοσιογράφων υπεραμύνθηκε της πρότασής του και ισχυρίστηκε ότι για τα σχετικά προϊόντα δεν υπάρχουν επιστημονικές αναλύσεις που να αποδεικνύουν ότι είναι επιβαρημένα με επικίνδυνες ουσίες...

Αντιδράσεις

Η πρότασή του προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων και οργή στους κατοίκους της Αλφειούσας, οι οποίοι κατηγορούν τη δημοτική αρχή του Πύργου ότι επιχειρεί -με πολιτική κάλυψη- να επαναλειτουργήσει έναν παράνομο σκουπιδότοπο, για τον οποίον έχει επιβληθεί πρόστιμο. Πρόκειται για τον πρώην ΧΑΔΑ στη θέση «Λίμνες», όπου μεταφέρει σήμερα τα απορρίμματά του ο Δήμος του Πύργου, βασιζόμενος στην απόφαση του γ.γ. Πολιτικής Προστασίας, ο οποίος από τον Οκτώβριο του 2012 κήρυξε το δήμο σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, λόγω αδιεξόδου στη διαχείριση των απορριμμάτων.
Για την επαναλειτουργία της εν λόγω χωματερής από τον Απρίλιο 2013 ο εισαγγελέας Πλημμελειοδικών Ηλείας έχει σχηματίσει δικογραφία και ερευνά την περίπτωση της ρύπανσης, με αφορμή καταγγελίες των κατοίκων. Σε γραπτή του καταγγελία προς τις δικαστικές Αρχές της Ηλείας, οι κάτοικοι της Αλφειούσας επισημαίνουν ότι ο συγκεκριμένος ΧΑΔΑ βρίσκεται μόλις 200 μ. από την κοίτη του ποταμού Αλφειού, μόλις 3 χλμ. από το χωριό τους και 4 χλμ. περίπου από την Αρχαία Ολυμπία! Οπως αναφέρουν, για τον ΧΑΔΑ είχε ληφθεί απόφαση διακοπής της λειτουργίας του από τις 16/7/2010, ενώ ο τότε Δήμος Βώλακος, στον οποίον ανήκει διοικητικά η περιοχή, είχε συντάξει μελέτη αποκατάστασης του χώρου ύψους 76.000 ευρώ, την οποία η δημοτική Αρχή του Πύργου ουδέποτε εφάρμοσε.

Καταστροφή δάσους

Οι κάτοικοι της Αλφειούσας κάνουν λόγο για ανεξέλεγκτη απόθεση απορριμμάτων από αγνώστους εργολάβους που εκτελούν τις νύχτες μεταφορές κατ' εντολήν άλλων δήμων και σημειώνουν ότι η περιοχή είναι δασική και καθημερινά καταστρέφεται. «Προ ημερών ήμουν αυτόπτης μάρτυς καταστροφής πεύκων από τον εργολάβο που θάβει τα σκουπίδια στη χωματερή. Εκοψε τα δένδρα, για να μεγαλώσει το χώρο και τα έθαψε με τα σκουπίδια. Ειδοποίησα το δασαρχείο, αλλά κανείς δεν ήρθε ποτέ να ελέγξει...» κατήγγειλε στην «Κ.Ε.» ο τοπικός σύμβουλος Αλεφειούσας Νίκος Μπάδιος.
* Στις 5 Αυγούστου 2003 η τότε προϊσταμένη της Ζ' Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων Ολυμπίας και αρχαιολόγος Ξένη Αραπογιάννη, με το υπ' αριθμ. πρωτ. 3.199 έγγραφό της προς το υπουργείο Πολιτισμού και τις αρμόδιες υπηρεσίες Τοπικής Αυτοδιοίκησης Ηλείας, με αφορμή διαμαρτυρίες πολιτών, επισημαίνει ότι η συγκεκριμένη χωματερή «εφάπτεται των ορίων του κηρυγμένου αρχαιολογικού χώρου της κοίτης του Αλφειού ποταμού (ΥΠΠΕ/ΑΡΧ/Α1/ Φ07/61245/2286/19.12.85, ΦΕΚ 22/Β/31.1.86) και επομένως δεν είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθεί ως σκουπιδότοπος, διότι υπάρχει έμμεση βλάβη του αρχαιολογικού χώρου».
* Στις 10 Σεπτεμβρίου 2003 το Τμήμα Περιβάλλοντος της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ηλείας συντάσσει την υπ' αριθμ. πρωτ. 957 έκθεση για την εν λόγω χωματερή, την οποία αποστέλλει -μεταξύ άλλων- και στις δικαστικές Αρχές. Στην έκθεση επισημαίνεται ο δασικός χαρακτήρας της περιοχής, το μικρό βάθος του υδροφόρου ορίζοντα και η μικρή απόσταση από τη χωματερή του ποταμού Αλφειού, που υπολογίζεται σε μόλις 250 μέτρα!
Οπως επισημαίνεται στην έκθεση: «Η ύπαρξη καλλιεργειών, οι οποίες αρδεύονται από τα νερά του Αλφειού και από τα νερά αβαθών πηγαδιών, σε μικρή απόσταση από το χώρο διάθεσης των απορριμμάτων, εγκυμονεί κινδύνους για τη δημόσια υγεία». Η έκθεση αναφέρει ακόμη ότι η χωματερή «βρίσκεται σε μια ευαίσθητη από πλευράς φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος περιοχή», επισημαίνει την επαφή της με τον αρχαιολογικό χώρο της Ολυμπίας και σημειώνει ότι η περιοχή όπου βρίσκεται «ανήκει στη Β' Ζώνη Προστασίας Φύσης των ΖΟΕ παραλιακής Ηλείας, όπως έχουν καθοριστεί με το ΠΔ της 3/9/93 (ΦΕΚ 1161/Δ/93)».
* Στις 16 Ιουλίου 2010 η τότε Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ηλείας, με βάση το υπ' αριθμ. πρωτ. 4.829 έγγραφό της, αποφασίζει την παύση λειτουργίας 14 ενεργών ΧΑΔΑ στην Ηλεία, μεταξύ των οποίων βρίσκεται και ο ΧΑΔΑ στην τοποθεσία «Λίμνες» πλησίον της Αλφειούσας.
* Στις 18 Αυγούστου του ιδίου έτους η Διεύθυνση Πολεοδομίας Ηλείας, με την υπ' αριθμ. πρωτ. 5.363 απόφασή της, επιβάλλει στον τότε Δήμο Βώλακος, στον οποίον ανήκε η παράνομη χωματερή των «Λιμνών» Αλφειούσας, πρόστιμο 34.020 ευρώ για την παράνομη λειτουργία της.
* Στις 15 Νοεμβρίου 2012 ο δασάρχης Ολυμπίας προβαίνει στην υπ' αριθμ. πρωτ. 106.628 Πράξη Χαρακτηρισμού της έκτασης, όπου βρίσκεται η παράνομη χωματερή, και χαρακτηρίζει την περιοχή δασική. Στην έκθεση-εισήγησή του αναφέρει ότι «από την εξέταση αεροφωτογραφιών ετών 1945 και 1960 προκύπτει ότι η υπόψη έκταση ανέκαθεν είχε δασική μορφή και καλυπτόταν από δασική βλάστηση, με κυρίαρχο είδος τη χ. πεύκη».
* Ωστόσο, στις 26 Ιουνίου 2013 η Πρωτοβάθμια Επιτροπή Επίλυσης Δασικών Αμφισβητήσεων, έπειτα από ένσταση της Διεύθυνσης Δασών Ηλείας, ακύρωσε την ως άνω πράξη χαρακτηρισμού της περιοχής ως δασικής και άνοιξε το δρόμο για την επαναλειτουργία της παράνομης χωματερής.
* Μάλιστα, στις 31 Ιουλίου 2013 η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, ερχόμενη σε πλήρη αντίθεση και αντίφαση με προηγούμενες αποφάσεις κρατικών υπηρεσιών, με απόφασή της ενέκρινε τους περιβαλλοντικούς όρους του έργου «Μονάδα δεματοποίησης με προσωρινή εναπόθεση αστικών απορριμμάτων των Δήμων Πύργου - Αρχαίας Ολυμπίας - Ανδρίτσαινας - Κρεστένων στη θέση "Λίμνες" της Τ.Κ. Αλφειούσας του Πύργου, Περ. Ενότητας Ηλείας».

Σχετικός σύνδεσμος: http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=22%2F09%2F2013&id=387564

Unknown | 2:14 μ.μ. | | 0 σχόλια

ΑΠ’ ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙΚΟ «ΕΓΩ», ΣΤΟ ΕΘΝΙΚΟ «ΕΜΕΙΣ»

«Δεν έχω φυσικά την απαίτηση να είμαστε όλοι σύμφωνοι στην παραδοχή ή στην άρνηση ενός οποιουδήποτε πράγματος που θα έπεφτε στην αντίληψή μας. Εννοώ μόνο ότι δεν υπάρχει ακόμα στην Ελλάδα, ούτε καν για τα δικά μας ζητήματα, εκείνη η κάποια βαθύτερη συμφωνία, χωρίς την οποία κάθε αντιγνωμία καταντά μια μάταιη ταραχή. Στη βάση κάθε συζήτησης εξυπακούεται ένα σιωπηρό συμβόλαιο. Χωρίς αυτό έχουμε ίσως πολλούς παράλληλους μονόλογους, αλλά δεν έχουμε διάλογο. Για την ώρα είμαστε η χώρα των παράλληλων μονόλογων.»

Γιώργος Σεφέρης, εισαγωγή στην «Έρημη χώρα» του Θ.Σ. Έλλιοτ, 1936.

Ελλάδα: η χώρα των παράλληλων μονόλογων από αρχαιοτάτων χρόνων, μέχρι και τις μέρες μας. Και, εδώ που τα λέμε, και στο μέλλον (τουλάχιστον, στο εγγύς). Ελλάδα: ένα «χωνευτήρι» έκτασης 131.957 τετραγωνικών χιλιομέτρων, που καταφέρνει πάντα να αφομοιώνει τα ασύγκριτα προτερήματα, αλλά και τα απίστευτα ελαττώματα της φυλής μας. Ειλικρινά, πάντοτε απορούσα, πώς καταφέρνει αυτή η μικρή χώρα να χωρά μέσα της το απύθμενο και, συνάμα, δυσθεώρητο, ατίθασο και αχαλίνωτο «εγώ» του Έλληνα, που, εκ των πραγμάτων, τον καθιστά άδικο και, πολλές φορές, παρεξηγημένο στα μάτια της ευρωπαϊκής και παγκόσμιας κοινής γνώμης. Ακόμα και σήμερα, ακούω ανθρώπους, ιδίως στα χωριά, να τοποθετούνται (με μεγάλη δόση ημιμάθειας ενίοτε) επί παντός επιστητού και να προσπαθούν να επιβάλλουν πραξικοπηματικά την άποψή τους στο συνομιλητή τους με την απειλητική επωδό… «αυτό που σου λέω ΕΓΩ», η οποία μάλιστα, τις περισσότερες φορές είναι παντελώς λανθασμένη. Αλλά, αφού το λέει αυτός…

Ασύμπτωτες πορείες λόγων αυτή η χώρα. Ο καθένας λέει ό,τι θέλει, μιλάει όποτε θέλει, όπως θέλει, όταν θέλει. Μιλάει δε, ακόμα και όταν δεν έχει να πει απολύτως τίποτα. Κι ας λένε κάποιοι ότι «η σιωπή είναι χρυσός.» Κι εδώ, η «χρεοκοπία» έχει επέλθει προ πολλού. Δείτε μια πολιτική συζήτηση στην τηλεόραση: όλοι εναντίων όλων!!! Γύρω γύρω οι πολιτικοί μας και, στη μέση, ο τηλεπαρουσιαστής, να προσπαθεί να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα. Και μην τα βάζουμε με τους πολιτικούς μας, γιατί, στην ουσία, είναι σαν να τα βάζουμε με τον ίδιο μας τον εαυτό. «Σαρξ εκ της σαρκός» μας είναι κι αυτοί, από τη δική μας κοινωνία προέρχονται κι αυτοί, μικρογραφία του Νεοέλληνα αποτελούν κι αυτοί.

Μια φορά κι έναν καιρό, βγήκε το σώμα της κοινωνίας μας από τον γύψο της Χούντας των Συνταγματαρχών και ετοιμάστηκε να γευτεί με ιδιαίτερη αδημονία το μεταπολιτευτικό «νέκταρ» της Δημοκρατίας, ξεχνώντας όμως ότι, η Δημοκρατία μας, είναι… «ελληνική», δεν είναι ωσάν τις άλλες της Εσπερίας. Ξεκινήσαμε λοιπόν να φτιάχνουμε τη ζωή μας, ορθώνοντας ένα τείχος ανάμεσα στο «εγώ» μας και τους «άλλους». Δώσαμε χρώμα στη ζωή μας, ανάλογα με τις πολιτικές μας προτιμήσεις. Ρυθμίσαμε τις διαπροσωπικές μας σχέσεις, αναλόγως της πολιτικής «γλώσσας» του

γείτονά μας, του φίλου μας, του συγγενή μας. Ήπιαμε τα καφεδάκια μας σε «γαλάζια» ή «πράσινα» καφενεία, ξεφυλλίζοντας την επίσημη εφημερίδα του κόμματος και συνομιλώντας με τους «συντρόφους» ή τους «συναγωνιστές» μας. Ήρθαμε στα χέρια ή λογομιλήσαμε με τον φίλο μας, τον συμπατριώτη μας, για τα «πολιτικά». Πανηγυρίσαμε έξαλλα τα βράδια των εκλογών, όχι γιατί σώθηκε η Ελλάδα, αλλά γιατί θα είχαμε τέσσερα (4) ολόκληρα χρόνια στη διάθεσή μας (πού λόγος για πρόωρες εκλογές) να προκόψουμε επαγγελματικά και οικονομικά μέσω του «ρουσφετιού» και της «πίσω πόρτας», όντας παράλληλα αποφασισμένοι, λόγω του ευνοϊκού υπέρ ημών εκλογικού αποτελέσματος, να μην επιτρέψουμε στον αντίθετης κομματικής αποχρώσεως συμπολίτη μας την προκοπή του και, αν είναι στο χέρι μας, να τον εμποδίσουμε να προκόψει. Εισπράτταμε υπερβολικούς σε σχέση με την παρεχόμενη από εμάς εργασία μισθούς, απίστευτης επινοήσεως επιδόματα, ξεδιπλώσαμε ως λαός σε όλο του το μεγαλείο όλο εκείνο το ταμπεραμέντο της υπερβολής που ανέκαθεν μας χαρακτήριζε. Και, μπορεί το εθνικό μας φαγητό να ήταν (και να είναι) η φασολάδα, το εθνικό μας ζώο όμως ήταν, ασυζητητί, η… μαϊμού: «μαϊμού» μισθοί, «μαϊμού» συντάξεις, «μαϊμού» επιδόματα, «μαϊμού» επιδοτήσεις, «μαϊμού» προϋπολογισμοί, «μαϊμού» και πάσης Ελλάδος !!! Αυτά, για το λαό (για ικανή μερίδα του). Αντίστοιχα, για ικανή μερίδα των πολιτικών μας υπήρχαν οι μίζες, οι ρεμούλες, τα ρουσφέτια, και πάει λέγοντας. Τότε, ούτε ο λαός, ούτε και οι πολιτικοί μας είχαν στο καθημερινό τους λεξικό τα λήμματα «εθνική ενότητα» και «εθνική συνεννόηση». Ζούσαν αυτοί καλά κι εμείς, καλύτερα. Ώσπου…

… Ξυπνήσαμε ένα πρωί με μνημόνιο, με Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, με Λαγκάρντ, με Τρόικα, με περικοπές μισθών και συντάξεων και με αύξηση της φορολογίας. Χάρτινος ο πύργος της εικονικής ευημερίας κατέρρευσε, χωρίς καν να το καταλάβουμε. Υπεστάλησαν πλέον τα υψωμένα κομματικά λάβαρα. Πάνε εκείνα που ξέραμε. Η σιγουριά έγινε αβεβαιότητα, η μονιμότητα κινητικότητα (έως και απόλυση), η ευημερία, ανέχεια. Τα καφενεία έχασαν το… χρώμα τους και ο λαός, τη γη κάτω από τα πόδια του. Τότε ήταν που ακούσαμε από τους πολιτικούς μας να προφέρουν τις λέξεις «εθνική ομοψυχία» και «εθνική συνεννόηση», όχι ως επιθυμία ή τετριμμένη ευχή, αλλά ως άμεση αναγκαιότητα, ως ελιξίριο οικονομικής νεότητας και αναγέννησης. Τώρα, τα πρώην αφεντικά, έγιναν υπηρέτες της Τρόικας και των Γερμανών και, ο πάλαι ποτέ «κυρίαρχος λαός», δούλος και ραγιάς. «Εθνική ενότητα», λοιπόν!!! Ο ελληνικός κρατικός Τιτανικός βουλιάζει μέρα με τη μέρα όλο και πιο πολύ και οι επιβάτες με το πλήρωμά του, πρέπει χέρι-χέρι να βουτήξουν στα παγωμένα νερά της χρεοκοπίας. «Εθνική συνεννόηση», λοιπόν, «για το καλό του τόπου». Η Δεξιά γίνεται Αριστερά, η Αριστερά Δεξιά και, πιασμένοι χεράκι-χεράκι, συμπαρασύρουν και τον εξαθλιωμένο ελληνικό στην απόλυτη καταστροφή. «Είμαστε εις το «εμείς» πλέον, και όχι εις το «εγώ», όπως έχει γράψει και ο στρατηγός Μακρυγιάννης. Με μια βασική διαφορά όμως: Αυτά τα έγραφε, για να φτιάξουν οι Έλληνες μια ελεύθερη και ισχυρή «Και εις το εξής να μάθωμεν γνώση, αν θέλωμεν να φκειάσωμεν χωριόν, να ζήσωμεν όλοι μαζί.». Σήμερα, δυστυχώς, αναγκαζόμαστε να υποταχτούμε μοιρολατρικά στο «εμείς», γιατί διαλύσαμε εμείς οι ίδιοι τη χώρα τούτη με τον εγωισμό μας και τα φοβερά ελαττώματά μας. Όψιμα, πολύ όψιμα, ανακαλύψαμε το «εμείς», τη χαμένη μας συλλογικότητα. Τον Ιωάννη Καποδίστρια τον δολοφονήσαμε εμείς, γιατί, το «εμείς» που είχε εκείνος στο μυαλό τους και που το προόριζε για εμάς, έπληττε τα συμφέροντα του «εγώ» μας. Το θέμα πλέον δεν πώς θα σωθούμε από την επερχόμενη εθνική καταστροφή, αλλά, εάν θα σωθούμε. Ελπίζω, το σωσίβιο του «εμείς», να μην ξεφουσκώσει και διαψεύσει τις προσδοκίες μας για σωτηρία…

(Δημοσιεύτηκε στην εβδομαδιαία εφημερίδα "ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ" Πύργου τη Δευτέρα, 1η Ιουλίου 2013)